หน้าหนังสือทั้งหมด

สารจากหนังสือโดยวินิจภูที
178
สารจากหนังสือโดยวินิจภูที
ประโยค-สารดังนี้นี้ นาม วินิจภูที สมญานามสำคัญ คุณญาณ (ปุณโณ ภาโค) - หน้าที่ 177 อปร สุกขภูที นาม ชาต ฯ สุกุณิโกศ ภินเนส สุตดาวาที นาม ชาต ฯ เรวาติโ ภิชิวา อิม เอกาศ อาจิรวาทา อุปมน ฯ เต เถรวานา สฤ
เนื้อหานี้พูดถึงปรัชญาและความรู้ในศาสตร์ต่างๆ โดยเฉพาะในแง่ของการศึกษาเรื่องวิชาการและธรรมะที่มีอิทธิพลต่อความคิดในอดีต กล่าวถึงคำสอนและหลักการชีวิตที่เชื่อมโยงกับการมาใช้ชีวิตอย่างมีจุดหมาย ในบทที่ 1
สารฤทธิ์สมุนไพรและการใช้งานในปีนี้
182
สารฤทธิ์สมุนไพรและการใช้งานในปีนี้
ประโยค-สารฤทธิ์ในปีนี้ นาม วัน วิภาคา สมุนไพรสากลา คำฉุนา (ปุตโภ ภาค) - หน้าที่ 181 โมคคลิพราหมณ์สุข เคหา ปฏิสนธิ อกเผือกอาถัติ ๆ คุตู เคหา ปฏิสนธิ ออกเผือกสีโมคคลิพราหมณ์สุข เคหา พราหมณ์นิยา กุจิณบูม
ในหน้า 181 ของเอกสารนี้มีการศึกษาวิเคราะห์สารฤทธิ์และการใช้งานของสมุนไพรในปีนี้ ซึ่งรวมถึงการปฏิสนธิและลักษณะเฉพาะของสมุนไพรหลายชนิด เช่น ฤทธิ์ในแต่ละพืชและวิธีการใช้งานที่เหมาะสม นอกจากนี้ยังมีการอ้า
สารฤๅษีในหน้านี้
185
สารฤๅษีในหน้านี้
ประโยค-สารฤๅษีนี้ นาม วินยัฏฏา สมุฏปา สังกา ฉวานู (ปญฺโจ ภาค) - หน้าที่ 184 สีคขา จ นิรุตติ ฯ สหา อญฺญปุราปภาณา สาเจรปุราปภาณา ฯ เตส สารูปปภาณา ฯ อิติหาสปจฺจมุติ อตพุพเวว ฯ ขฏฺฎุ กฺวา อิติหาสสติหาสติ
เนื้อหาเกี่ยวกับสารฤๅษีที่นำเสนอในหน้า 184 นี้ มีการสำรวจและอภิปรายเกี่ยวกับแนวคิดและหลักการในด้านจิตใจ ปรัชญา และการกระทำที่สัมพันธ์กับความรู้สึกและการรู้ถึงตนเอง โดยมีการอธิบายถึงสถานะของจิตใจและสติ
อภิปรายวรรณะสัมพันธิเล่ม ๒ - หน้าที่ 101
102
อภิปรายวรรณะสัมพันธิเล่ม ๒ - หน้าที่ 101
ประโยค - อภิปรายวรรณะสัมพันธิเล่ม ๒ - หน้าที่ 101 ในโบายปิโลกิมติค. เรียกอนุคติตันติว่าคืออุปมโนมิต, เรียกอธิษฐานัตตนิติว่าวิสิษฐิษฐานจารมะ. (๓) อุปมาโชคโต ส่งความอุปมา คือ ข้อความที่นามารูป. อุปมยฺุโ
เนื้อหาในหน้าที่ 101 ของอภิปรายวรรณะสัมพันธิเล่ม ๒ กล่าวถึงการใช้คำอุปมาและการเปรียบเทียบในพันธะต่าง ๆ อธิบายความหมายของคำที่เกี่ยวข้องกับการอุปมาเช่น อุปมาโชคโต และการตีความที่เกี่ยวข้องในบริบทต่าง ๆ
อธิบายวากสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 103
104
อธิบายวากสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 103
ประโยค - อธิบายวากสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 103 อ. ที่ 2 อด โก จิ เ ทวมนุษฐโลก รโ ต ม โ น ก ษ ฐ พุธ ปิ ม ค. [มหาวค. ๕/๖๖] "กัสสะปะ กีทีนั้น ใจของท่านยินดีแล้วส่งไรเล่า ในเทวโลก หรือในมนุษย์โลก? ท่านจ
ในหน้าที่ 103 ของหนังสือเล่มนี้ มีการกล่าวถึงการอธิบายวากสัมพันธ์ในบริบทต่างๆ โดยเฉพาะศาสนา พระพุทธศาสนาและการสนทนาระหว่างเทพกับมนุษย์ซึ่งสะท้อนถึงความเชื่อมโยงระหว่างโลกสองใบนี้ พร้อมอ้างอิงจากข้อควา
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 106
107
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 106
ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 106 อิงมุ, ตุคุม, หนุน, เตนธี=เชิญเกิด, เอาเกิด, ถ้อยอย่างนั้น (เตนธี วิจิตต์ปฏิโตมีรูปแม้น้ำศัพท์ที่ประกอบด้วยวิภัตตินนาม) อุทยานะกในที่ต่าง ๆ อิงมุ, หนุ
ในหน้าที่ 106 ของเล่ม 2 มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับการอภิปรายความสัมพันธ์ผ่านตัวอย่างคำศัพท์ที่หลากหลาย รวมถึงการใช้สรรพนามและอารมณ์ต่าง ๆ ในภาษาไทย ซึ่งรวมถึงคำที่สื่อถึงความหลากหลายและความเบิกบานใจ พบ
วาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 119
120
วาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 119
ประโยค - อธิบายวาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 119 วิเนฉ กถุพุทธิกเจา ลูฉานาราย อุปวัตตน มูลลาน สาลวน ยมกสาลานุมตร วิสาสบูญภูเวศ ปัจจุบันสมอ อนุปาทิเสส นุมพานาธวา ปรีมนุพุทธ ภควาติ โลนานา [สมณฺฏ ๑/๕] "ควา
เนื้อหาในหน้าที่ 119 ของวาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ นำเสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ในคำสอนของพระพุทธเจ้าตลอดจนการแสดงภาพบางประการเกี่ยวกับกิจกรรมของพระองค์ที่เกี่ยวข้องกับธรรมที่เป็นหลักของการสั่งสอนศีลธรรมและ
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 120
121
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 120
ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 120 ปริญพิพุเถติ ปีฬ สนับปิติตามนุต ปเท ลาภชน กรียา โลกนาเทตี ปเท ปริญพิพุเถติ ปเท ลาภชนุต. อู ที่ 3 นิภุมโอ ตู ปฏูลาย ยาว อรทุตมคา กุสดสอ อุปาปนุดเจา อุปาป
ในหน้า 120 ของเล่ม 2 นี้ มีการอภิปรายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติธรรมและการเข้าสู่ความรู้แจ้ง ในส่วนนี้ยังกล่าวถึงบทกุฎรรสุขุญที่มีความสำคัญต่อการฝึกปฏิบัติ การทำให้เกิดการปฏิบัติที่ถูกต้อง
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 124
125
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 124
ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 124 ก็ เบอรรถ คือ เกลียด ('ก็ ตู ปูจา จีวิด.' ก็ เป็น ไปในอรรถ คือ ปูจา จีวิดจู ๑๘๔๙.) นบ นบอรรถ คือ ดีติยาน อุ นบ นอ อาวุโส ภาคตา อนุ- ปริยายาน วิภาคาย
หน้าที่ 124 ของเล่ม 2 นี้เป็นการอภิปรายเกี่ยวกับธรรมที่พระพุทธเจ้าได้แสดงให้กับผู้มีอายุ และการตีความที่เชื่อมโยงกับแนวคิดในอดีต ทั้งยังมีการแสดงถึงการใช้ภาษาที่หลากหลายถึงความดี ความชั่ว ความบริสุทธิ
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 139
140
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 139
ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 139 อ. ที่ ๑ ดิฐฐ ดาว ภณเต [ จกญปลุตตร.๑/๕๕ "หยุดประเดี๋ยว ขอรับ." อ. ที่ ๒ ปฐวา เทว อาจิณีสุสามิธานนี ดาว อาหารเปลด. [ โพธิราช-กุมาร. ๖/๒ "ข้าแต่วะ ข้าพ
ในหน้าที่ 139 จากหนังสืออภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 นี้นำเสนอความสัมพันธ์ของตัวละครที่เชื่อมโยงกันผ่านบทสนทนาและคำพูดที่สะท้อนถึงอารมณ์และความคิด พวกเขาเรียกร้องให้ทำการกระทำต่างๆ โดยมีความเกี่ยวข้องกั
อธิบายวาจาแห่งสัมพันธ์ เล่ม ๒
151
อธิบายวาจาแห่งสัมพันธ์ เล่ม ๒
ประโยค - อธิบายวาจาแห่งสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 150 นี พุทลิกาโรดม, [อญ. เอก. ๒๐/๑๒] "ฤทธิ์ ท., ถ้าฤทธิ์ ย่อมเจริญดียิ่งขึ้น แม้วัสดุในมือ, ฤทธิ์ ท., ฤทธิ์นี้เรียกว่า เป็นผู้ไม่เห็นห่างจากกนภ ทำศาสนา ท
ในหน้า 150 ของเล่ม 2 นี้ มีการอธิบายเกี่ยวกับฤทธิ์และความสัมพันธ์ทางวาจา โดยยกตัวอย่างคำสอนของพระศาสดาและอิทธิพลของการกระทำที่สัมพันธ์กับวาจาและจิตใจของผู้คน การศึกษาเนื้อหาเหล่านี้ช่วยให้เราเข้าใจถึง
การอภิปรายภาพสัมพันธิ์ เล่ม 2 - หน้า 166
167
การอภิปรายภาพสัมพันธิ์ เล่ม 2 - หน้า 166
ประโยค - อภิปรายภาพสัมพันธิ์ เล่ม 2 - หน้า 166 มยุห เป็นภาววาทิสัมพันธิ์ เข้าพิเศษ - ภาว. อ. ที่ 2 โอฬ นิคคุณเธ กิติคุณเธ อภิษฏูวาฬ ปุราณี ขาทดีติ (จนสุด) วัฒคุณเธ เหตุ อนดิวา. [วิชาข. 13 ] "เศรษฐีนี
ในหน้า 166 ของแผ่นผู้อภิปรายภาพสัมพันธิ์ เล่ม 2 ได้มีการเสนอแนวคิดเกี่ยวกับภาววาทิสัมพันธิ์และสามัสสัมพันธิ์ โดยมีการยกตัวอย่างกรณีศึกษาจากพระเศรษฐีและนางวิสาขา ซึ่งช่วยให้เห็นการเชื่อมโยงของคำและบทพู
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 173
174
อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 173
ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 173 อ. ที่ ๕ ....อุโฆษติวา ปริสชิตวา ปลาเปฺอ [อุตตโม ๗/๑๕๐] "....ค่บริการให้มันไป." ฉ. กิริยาในพากย์บอกชื่อ. ฉ. นิยบทบอกชื่อ, บอกเข้าบ้าง ไม่บอกบ้างตามสมค
ในหน้า 173 ของ 'อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2' มีการกล่าวถึงวิธีการบอกชื่อและกฎเกณฑ์ในการสร้างประโยคในภาษาไทย โดยจัดเรียงลำดับตามประเภทของคำและกิริยา การใช้มือในการบอกอาลปนะและนิยบท รวมทั้งการอธิบายลักษณ
ปรโจคฺ - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒
186
ปรโจคฺ - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒
ปรโจคฺ - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 185 อ. ที่ ๓ ค๻ามิต ภูกขเวเส อยตเน นเวทีพนฺ. [ สพฺตนวคฺค ] ๑๘/๒๒) ศิษฏู ม., เพราะเหตุนี้แหละ พึงทราบอายตนะนั่นเอง." อรรถกถา [ ส. ป. ๓/๕๕ ] แก้วดำ การณ ชานทพ
ในหน้า 185 ของเล่ม 2 นี้มีการอธิบายถึงการเข้าถึงผู้ทรงธรรมและการเข้าใจอายตนะในแง่ของพระพุทธศาสนา โดยเน้นการนำเสนอความสำคัญของการเข้าถึงพระนิพพานและการมีไกด์ในกิเลส ผ่านการพิจารณาความหมายและอรรถที่แท้จ
อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ที่ 190
191
อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ที่ 190
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ที่ 190 อรรถกถา [สฺว. ป.๑/๒๒๙] แก้ว สร พุทธาน สาสนูปติ พุทธาน สาสนา สรนุตน. สร วิสาขะของ ปฏิวาเลน. ทุตยาวจีต ในสติวิมิจฉัติ เอ๋า สุนฺติ ปี เต โปฏิรูปา อนุญา
ในหน้า 190 ของ 'อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒' กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์กับจิต ปรากฏในอรรถกถาและแนวทางทางกฎหมาย เช่น ความหมายของญูฏิและการใช้ในทางปฏิบัติ ถือว่าเป็นภัยที่มีผลต่อพฤติกรรมของสิ่งมีชีว
ความสัมพันธ์ในอรรถกถา
198
ความสัมพันธ์ในอรรถกถา
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 197 ในอรรถ ญ ศัทธ์ และตัดบทเป็น ย่อ-อักษร ใช้เป็นบทสรุปสะบ้าง กริยา-ปรามาสบ้าง เหมือน ย่อ พนามม. แต่มเพราะ ยกที คงอุปอย่างเดี่ยว ทั้งนี้เป็นวิสันะของบทความทุก
เนื้อหาในหน้าที่ 197 กล่าวถึงความสัมพันธ์และการใช้งานของคำว่า 'ยกที' ในอรรถกถา โดยจำแนกรูปประโยคเป็น 3 ประเภท และวิเคราะห์ความเป็นไปได้ของการใช้คำนี้ในบริบทต่างๆ เช่นการใช้เป็นสรรนามและการแสดงถึงวิสัน
ประมวลปัญหาและลายลักษณ์อักษร (สำหรับเปรียญธรรมตรี)
138
ประมวลปัญหาและลายลักษณ์อักษร (สำหรับเปรียญธรรมตรี)
ประโยค-ประมวลปัญหาและลายลักษณ์อักษร (สำหรับเปรียญธรรมตรี) หน้าที่ 136 ถาฐดูแล้ว ก็ให้รู้ ว่า จาก ไว้ เพราะฉะนั้น ๑ อย่างนี้ จึงจัดว่าเป็น สำคัญยิ่งกว่า ๕ อย่างนั้น.[ อ.น.] [วิถิตติ] ถ. วิถิตติอายยว
เนื้อหาในหน้า 136 นี้เป็นการอภิปรายเกี่ยวกับวิถิตติและหมวดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องในพระธรรม ซึ่งจัดเป็นหมวด 4 ได้แก่ วัตตามานา, ปัญญามี, สัตตมี และอัชฌัตติ โดยกำหนดว่าแต่ละหมวดมีความสำคัญต่อการศึกษาพระธรรม
ประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิภารณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้า 150
152
ประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิภารณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้า 150
ประโยค - ประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิภารณ์ (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้า 150 อยู่ มีสารอยู่เบื้องหลัง จึงแปลว่า เป็น พ ได้โดยวิธีสนิท.[๒๒๖] ก. ในอายายะ ในที่เช่นไร ต้องพูทธ์ธันฑรดุ ? ในที่เช่นไร ต้องมีมะท
ในหน้าที่ 150 ของหนังสือประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิภารณ์กล่าวถึงการวิเคราะห์ปัญหาในกรอบของอายายะ แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจและการตีความปัญญาที่ถูกต้องในต่างสถานการณ์ โดยมีการศึกษาลักษณะของคำต่างๆ รวมถึงกา
ประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิจารณ์
161
ประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิจารณ์
ประโยค- ประมวลปัญหาและลายลักษณ์วิจารณ์(สำหรับเปรียญธรรมครู) - หน้าที่ 159 กรณาสถาน เป็นศัพท์แสดงวัตถุซึ่งเป็นเครื่องมือสำหรับทำ เช่น พนุน [วัตถุ] เครื่องผูก [มีเชือกและโซ่เป็นต้น] สถานะนี้ ท่านบัญญัต
เนื้อหาในหน้าที่ 159 นี้เกี่ยวข้องกับศัพท์เฉพาะที่แสดงถึงสถานะและวัตถุในทางการศึกษา โดยอธิบายถึงประเภทต่างๆ ของสถานะ เช่น สถานที่ เข้าถึงได้ในบริบทของการสอนและการศึกษา นอกจากนี้ยังมีการวิเคราะห์คำศัพท
ประมวลปัญหาและถลายลำไอทรู้ร (สำหรับเปรียญธรรมตรี)
174
ประมวลปัญหาและถลายลำไอทรู้ร (สำหรับเปรียญธรรมตรี)
ประโยค - ประมวลปัญหาและถลายลำไอทรู้ร (สำหรับเปรียญธรรมตรี) - หน้าที่ 171 บ. ปัจจัย เมื่อลงแล้ว ต้องลบเสีย เมื่อลงแล้ว ก็ไม่มีวิธี เปลี่ยนแปลง โดยมากศัพท์ที่ลงปัจจัยนี้ มักมุ ทุ สุต ตัวใดตัวหนึ่ง นำหน้
ข้อความนี้กล่าวถึงการลงปัจจัยในภาษาไทย โดยอธิบายถึงวิธีที่ปัจจัยเมื่อลงแล้วจะต้องถูกลบออก รวมถึงตัวอย่างของศัพท์ที่ลงปัจจัยและวิธีการเปลี่ยนแปลงคำที่เกี่ยวพัน กับการใช้งานของคำในบริบทต่างๆ เช่น คำกริย